Şimdi hangi tarafı yalan söylenenlerin. Şimdi kimlerin elleri daha sıcak, hangi bakışlar mest eder çehreni, hangi rüzgar getirir bana hiç bilmediğim kokunu....
Sen bilmezsin, benim ter kokulu şiirlerim var. İçinde bir ihtimal senin o derin sıcaklığın. Yazmaya çalışmış minik parmaklarım.
Sen bilmezsin, benim umut dolu hayallerim var. İçinde bir ihtimal senin o hayat veren gülüşün....
Şimdi neyin peşinden gitmeli, kimleri yüceltmeli, kimelri kırmalı....
Hiçbir şey kalmamış; bunca hasret, bunca acı....
Hiç kimse silememiş ruhuma bırakığın derin hasarı...
Yada ben hiç kimseyi koymak istememişim yerine....
Öğrenmişim; seninleken sensizliği
Alışmışım; sen bu kadar yakınken ellerimi ceplerimde tutabilmeye
Susmuşum, geçmişe susmuşum, yaralarıma susmuşum...
Paramparça kalbimi saklamaktan gelmişim sana ben
Kimseye açamamışım gözlerimi.... Ben sevgisizlikten, kendimi sıyırmışım da öyle gelmişim.
Sen bilmezsin, benim kabuk tutmamış yaralarım var.
Her gülüşünde biraz daha kan sızdıran
Her sessizliğinde, dolan gözlerim...
Bilmezsin, sensiz geçen her güne küfürlerim var benim....
Ve keşke bilsen dediğim;
Kalbinin küçücük bir yeri olsa, orada bir ömür yaşayacak kadar yüreğim....
G
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder