Simdi kirik dokuk her ani, yollar sirilsiklam.... Pacalarim pismanlik icinde, saclarimdan damla damla akiyor ustume sinmis ozlemin...
BIr subat aksama yelken acmis. Icinde buyudugum sehir hic silmemis acilarimi... Hala seni ilk gordugum yerde gozyasim... Hala bana biraktigin ilk yara duruyor o sokak basinda...oysa sucu kime atmali, hep kucumsenen bu sehir, yaralarimi hic sarmamis... Artik acimayan bileklerim hep gizleniyor uzun kollu kazaklarin ardinda... Ben biliyorum, istanbul unutmuyor o puslu geceyi... Senin haberin yok
Gozkapaklarim yorgun, tirnaklarimin arasinda birikiyor yalnizligim... Yoksul yuregim, titrek dudaklarim senin yalnizligindan yadigar bana... Ben biliyorum, istanbul unutturmuyor o caresiz cehremi, senin haberin bile yok
Her gece inancimin karnini desip, yalvariyorum karanliga, susuyorum. Sana susuyor ozlemini kesiyorum saclarimin ucundan... Gozlerimden damliyor caresizligim... Ben biliyorum, istanbul goruyor, senib haberin bile yok...
Neresinden tutmali simdi ellerinin, bilmedigim tenini neye benzetmeli simdi. Gulusun bana ait olsa yine kalirmiydi oyle... Kokun yakisirmiydi tenime, suskunlugun yine boyle deser miydi yaralarimi, kalbim heyecandan nasil atardi sen koynunda uyuturken beni... Sesine alisirmiydi hemen kulaklarim. Dudaklarini saatlerce opmekten yorulurmuydu dudaklarim. Senli geceler mutluluktan akar miydi gozyasim gogsune, yakisir miydi gozyaslarim ellerine.
Ben bilmiyorum, Istanbul guluyor hayallerime, senin tenin senin kokun baska bedenlerde...
Haberin bile yok, haberinin haberi bile bilmiyor. Ben kaniyorum. Insanlar kanayan yaralarima bakip bana aciyor...
Iste boyle zamanlar uyumak istiyorum... Sadece uyumak....ve bir daha hic uyanmamak...
Ve boyle zamanlar unutmak istiyorum kendimi, susturmak istiyorum hayallerimi, icimde buyuttugum seni sokup atmak istiyorum icimden...
Ben seni hic tanimamis olmak istiyorum, ben ayni sehirde bile nefes almaktan kacinmak istiyorum. Gitmek istiyorum buralardan, senden, kendimden...
Kendimden bi cirpida vazgecerken, senden vazgecemiyor yuregim. Istanbulun bana unutturmadigi acilar demirden bir zincir. Gidemiyorum, beceremiyorum...
Hayalin geliyor aklima., ben bile guluyorum kendi halime...
Merhaba bayan, bugun yine kurdugunuz hayaller cok guldurdu bizleri. Yarin gece tekrar ugrayiniz. Acilarinizi lutfen evde birakiniz. Iyİ aksamlar dileriz.
G
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder